Molly en Chris zijn twee werkende ouders die ongeveer 4 jaar geleden vanuit de VS naar Nederland zijn verhuisd. Hun banen zijn veeleisend, dus hadden ze iemand nodig die hen kon helpen met de logistiek van het hebben van een jong kind in een drukke omgeving. We zijn samen gaan zitten om een paar vragen te stellen over hun beslissing om een au pair te ontvangen.
Waarom hebben jullie voor een au pair gekozen?
Amanda: Ik dacht dat je jezelf misschien kort kon voorstellen, bijvoorbeeld waar je vandaan komt, wat je doet?
Molly: Mijn naam is Molly, we komen uit Amerika. We zijn ongeveer 4 jaar geleden hierheen verhuisd en ik werk in de technologiesector.
Chris: Mijn naam is Chris, ik werk in non-profitorganisaties in het maatschappelijk middenveld, en Eleanor werkt in de kinderopvang [laughter].
A: En waarom hebben jullie voor een au pair gekozen?
C: een paar redenen. Ten eerste werken we allebei fulltime, dus het is heel handig om iemand te hebben die kan helpen om Eleanor van school te halen, of haar ’s ochtends kan helpen opstaan, of er gewoon kan zijn als een van ons er niet is. En soms reizen we allebei voor ons werk en dan is het fijn om iemand anders te hebben om te helpen. Tussen een kind en een onstuimige hond is dat handig.
Hoe was jullie zoektocht naar een au pair?
A: Ja, dat kan ik me voorstellen. En hadden jullie bepaalde verwachtingen van een au pair? Hadden jullie veel eisen? Hoe verliep de zoektocht naar een au pair?
C: Ik had het gevoel dat ik geen verwachtingen had. Net als bij het krijgen van een kind, wist ik niet waar we aan begonnen. We zochten, denk ik, uiteindelijk iemand uit Afrika, want Nederland is erg blank, zoals je waarschijnlijk wel weet, en ik heb een geadopteerde Afro-Amerikaanse zus. En er was ook een deel dat Eleanor een beetje diversiteit in haar leven wilde. Dus dat was zo’n beetje de enige eis die we stelden, [also] dat ze misschien al eerder voor een kind hadden gezorgd, een broer of zus hadden, iemand in hun familie die ze hielpen opvoeden – dat soort dingen. Maar we hadden niet veel eisen of verwachtingen. En tot zover gaat het heel goed.
Hoe wist je dat je een goede match had?
A: Leuk, dat is goed om te horen. En hoe wist je dat het een goede match was tussen jullie twee? Omdat jullie full service hadden, toch? Dus je had verschillende [candidates] voorstellen, hoe wist je dat het een goede match was?
M: Ik bedoel, ik denk dat we het niet zeker wisten, toch? Ik denk dat je altijd het gevoel hebt dat je een risico neemt, vooral als je iemand een jaar lang in je huis laat wonen en voor je kind laat zorgen. Ik denk dat het voor mij zo was dat Abigail duidelijk heel erg intelligent was en ik had het gevoel dat ze wist hoe ze zichzelf en haar belangen moest vertegenwoordigen en dat was belangrijk voor me. Ik vond dat een goed teken voor ons, dat ze bereid was om voor zichzelf op te komen en dat te doen, zodat we eventuele problemen en dat soort dingen konden oplossen.
A: En heb je veel gesprekken gevoerd voordat je de knoop doorhakte?
M: Niet veel… Twee?
A: En was je nerveus over hoe het zou gaan met Eleanor, of ze een goede band zou krijgen met Abigail?
M: Om eerlijk te zijn maakte ik me daar niet echt zorgen over.
C: Nee, Eleanor is heel gezellig en sociaal na de eerste paar minuten, dus niet zo veel.
Wat zijn de grootste voordelen van een au pair?
A: En wat zijn volgens jou tot nu toe de grootste voordelen van een au pair?
M: Ik bedoel, zoals we al zeiden zochten we soms een extra paar handen – vooral als er maar één van ons thuis is als de ander op reis is. Ik denk ook dat het fijn is om iemand in de buurt te hebben die misschien meer geduld heeft met Eleanor op momenten dat we uitgeput zijn of zo. Weet je, het is fijn dat ze iemand heeft met wie ze soms kan spelen in plaats van met een ouder.
Hebben jullie uitdagingen ondervonden bij het hebben van een au pair?
A: Dat kan ik me voorstellen. Heb je nog uitdagingen gehad of gaat het tot nu toe allemaal van een leien dakje?
C: We hebben geen uitdagingen gehad, nee.
A: Heb je ooit eerder een nanny gehad of is dit de eerste keer?
C: Dit is de eerste keer.
M: Ja, we hadden een oppas die overdag langskwam voordat Eleanor naar de crèche ging, maar dat was een heel andere ervaring.
A: Ja, want ik weet dat bijvoorbeeld veel gastgezinnen in eerste instantie bang zijn om hun privacy te verliezen omdat je een ander persoon in huis hebt.
M: Dat was iets waar ik me zeker zorgen over maakte, maar ik heb niet het gevoel dat het een groot probleem is geweest.
C: Nee, gelukkig gaan we allemaal vroeg naar bed dus dat komt wel goed.
Hoe is jouw ervaring met cultuurverschillen?
A: Leuk, ik ben blij dat te horen. Abigail spreekt natuurlijk ook vloeiend Engels, maar was je zenuwachtig voor een taalbarrière of wilde je dat ze ook een andere taal leerde? Speelde dat een rol in jullie zoektocht?
C: Het speelde geen rol in onze zoektocht. Abigail studeert ook Duits sinds ze hier is, dus zij kan je daar waarschijnlijk meer over vertellen, maar nee, taal is geen probleem geweest.
M: Ik denk dat de enige zorg die ik had was dat als ze echt goed Nederlands wilde leren dat wij niet het juiste gezin [We wouldn’t be] zouden zijn om haar die ervaring te bieden. Aangezien au pairs in Nederland maar een jaar mogen blijven en niet meer terug mogen komen, is het niet echt belangrijk voor haar geweest [to learn].
A: En cultuur? Je zei dat je al in Nairobi was geweest, dus misschien was je al bekend met de cultuur. Waren er cultuurschokken?
C: Ik zou niet zeggen “schokken”. Ik zou zeggen dat er wat verschillen zijn in hoe mensen discipline benaderen, en dat we soms wat strenger zijn, en dat is iets wat, zoals Molly zei, soms ook een voordeel is om iemand te hebben die zich soms meer een vriend voelt dan een ouder. Dus uiteindelijk is dat goed, maar dat is iets waar we het zeker een beetje over hebben gehad, hoeveel ruimte je hebt voordat je echt zegt: “Nee, dat kun je niet doen.” Dus dat was cultureel gezien het enige.
Hebben jullie huisregels of specifieke grenzen met jullie au pair?
A: En praten jullie daar samen over? Hebben jullie misschien bepaalde huisregels of dingen die voor jullie belangrijk zijn in de opvoeding van Eleanor?
C: We praten erover. En ik bedoel dat we wel huisregels hebben, de soort normale dingen. Probeer niet te veel bij de trap te spelen, dat soort dingen. Bepaalde plekken waar je niet mag spelen, of de hond met rust laten als de hond aan het eten is, dat soort dingen. Maar ik denk niet dat we iets bijzonders hebben.
M: We hebben een aantal regels die met veiligheid te maken hebben en waar we heel streng in zijn, en andere dingen die misschien voorkeuren zijn en waar we misschien wat flexibeler in zijn. We wachten af hoe het gaat en nemen dan een besluit om er een soort huisregel van te maken.
A: En hoe stel je als gastgezin grenzen aan de au pair? Ik weet niet of jullie bijvoorbeeld bepaalde regels hebben voor het uitnodigen van vrienden of hoe doen jullie dat?
M: Misschien helpt dit met de privacy. Ik hoor dat sommige au pairs bijvoorbeeld [au pairs] romantische relaties hebben. Maar voor ons was dit was heel belangrijk dat dit niet gebeurde. Het was voor ons een strikte huisregel om geen romantische relaties mee naar huis te nemen. En we wilden niet dat iemand die geen vriend(in) van de au pair was wist waar ze verbleef en in welk huis ze verbleef om mogelijke problemen te vermijden.
C: We vinden het ook prima als ze een vriend(in) heeft die langs wil komen. Het is niet echt gebeurd, maar het is prima.
Hoe reageerde jullie omgeving op het feit dat jullie een au pair hadden?
A: En hoe was het voor jullie omgeving? Ik weet niet of jullie al iemand kenden die een au pair had maar ik weet dat het in Nederland een beetje een taboe kan zijn of dat het alleen voor hele rijke mensen is bijvoorbeeld . Hoe is het voor jullie geweest?
C: Het is niet ter sprake gekomen. Nee, niemand heeft iets gezegd.
M: Ik ken mensen in de VS die au pairs hebben gehad. Dat is ook zo geweest, beide ouders hebben een drukke baan en dat soort dingen. Dus dat was het voorbeeld dat ik eerder had, maar we kennen hier niemand die een au pair in onze kring heeft.
A: Dus door jullie omgeving is er positief gereageerd?
C: Ja, er is niets naar boven gekomen.
Hoe ben je tot het besluit gekomen om met het au pair programma door te gaan?
A: Leuk om te horen! Ik begreep ook dat jullie hebben besloten om voor een tweede au pair te gaan nadat Abigail vertrokken is. Was dat een moeilijke beslissing voor jullie?
C: Nee, het was vrij duidelijk. Ik bedoel, vooral totdat Eleanor naar school gaat en een beetje meer in staat is om deel te nemen aan naschoolse programma’s en dat soort dingen. Onze levenssituatie is niet veranderd, dus we hechten nog steeds veel waarde aan ondersteuning en partnerschap.
A: En hebben jullie weer voor de full service gekozen?
C: Ja, dat hebben we.
A: En waar komt jullie volgende au pair vandaan?
C: Nepal.
A: Oh dat is cultureel heel anders! Had je daar specifieke redenen voor of was het gewoon een goede match.
M: Ik denk dat jullie ons allemaal verschillende kandidaten hebben voorgesteld. Ik denk dat er eerst twee uit Nepal in de set zaten, en wij hadden zoiets van: “Oh! Misschien is dat een goed idee.”
C: Ja, bewust een ander deel van de wereld. Je weet wel, een ander perspectief en een andere stem en cultuur in Eleanors jeugd, en dat is het!
Waarom Nina.care?
A: Ja ik denk dat het heel leuk is en ze zal ook veel nieuwe dingen leren want het is leuk dat je natuurlijk ook de cultuur van de au pair leert, gewoontes, ja. En waarom heb je voor Nina.care gekozen?
C: We hebben een paar andere bureaus bekeken en Nina.care was het meest lokaal en ik denk ook het makkelijkst om vanaf het begin mee te werken.
A: Fijn om te horen. Zouden jullie het au pair programma ook aan andere gezinnen aanbevelen?
C: Ja!
Hebben jullie nog tips voor ouders die overwegen een au pair in huis te nemen?
A: Tot slot ben ik benieuwd of jullie gastgezinnen die een au pair hebben of overwegen een au pair aan te nemen, advies kunnen geven.
C: Ik bedoel, je krijgt iemand in huis. Het is een aanpassing en het heeft invloed op bepaalde dingen, bijvoorbeeld als je als gezin moet reizen en aan vakanties denkt. Als je een hond hebt en een huisdier om over na te denken, weet je, het is een ander persoon in je leven waar je tot op zekere hoogte verantwoordelijk voor bent. En dat is iets om over na te denken, het is niet alsof je iemand bij je in laat trekken en er dan nooit meer aan hoeft te denken. Ze maken deel uit van je gezin.
M: Ik heb het gevoel dat het hebben van een au pair je als ouders op een bepaalde manier dwingt om de huisregels en de dingen die we doen opnieuw te evalueren. Ik weet het niet, soms is het makkelijker en soms is het moeilijker. Je wordt er duidelijker mee geconfronteerd. Maar dat is niet echt advies.
C: Nee, maar het is een goed punt. Ik denk dat het als ouders soms een uitdaging kan zijn om over dingen als regels te praten, om verschillende redenen. Maar als er een andere persoonlijkheid bij is en je moet erover praten en deze dingen uitzoeken, kan dat helpen. Het is een interessante dwingende functie.
A: Dat waren mijn vragen, ik weet niet of jullie nog iets anders willen delen?
C: Als jullie een au pair nemen, begin dan vroeg met de fietslessen.
M: Ja, dat is waar.
C: Zelfs als ze denken dat ze weten hoe ze moeten fietsen, is het Nederland.
M: Iedereen heeft zoiets van, “Oh ik weet hoe ik moet fietsen,” en dan is fietsen hier denk ik… heel anders. Aan de ene kant meer regels, meer georganiseerd, maar ook heel chaotisch. Dus… je weet wel.
Het ontvangen van een au pair uit een andere cultuur heeft het leven van Molly, Chris en hun dochter Eleanor verrijkt op een manier die de meeste mensen niet meemaken! Het is fantastisch dat ze hun drukke levensstijl kunnen voortzetten en hun dochter kunnen voorbereiden om een wereldburger te worden.