Afra en Collins verhuisden terug naar Nederland na een jaar in Kenia te hebben gewoond. Een continentoverschrijdende verhuizing en het vooruitzicht om een peuter op te voeden met een nieuwe baby op komst was een ontmoedigend voorstel voor hen. Ze besloten een au pair te ontvangen om hen door deze stressvolle tijd heen te helpen. Wij wilden meer te weten komen over hun ervaring als gastgezin en daarom gingen we naar hun huis om hen te interviewen.
We zaten samen in hun gezellige woonkamer, Collins hield hun nieuwe baby, Melle, vast en hun peuter, Kas, nestelde zich tussen hun au pair, Ruby, en zijn moeder. Afra legde ons uit dat zij Nederlandse is en haar man Keniaanse. “We hebben elkaar rond 2016 ontmoet. Hij was aanvankelijk mijn leraar Swahili… We zijn in 2020 getrouwd en hebben nu twee prachtige kinderen, Kas en Mel.” Ze was Swahili aan het leren om zich voor te bereiden op een verhuizing naar Tanzania voor een stage, die ze 6 maanden deed.
Waarom hebben jullie voor een au pair gekozen?
Afra: Toen we in Kenia waren, hadden we wat extra hulp: een nanny die ons vooral hielp met de kinderen, maar ook wat huishoudelijke taken deed. We realiseerden ons dat het ons zoveel ruimte gaf om leuke dingen met de kinderen te doen in plaats van altijd huishoudelijke dingen te moeten doen. Het was een enorme opluchting om een nanny in de buurt te hebben, dus toen we dit jaar in februari naar Nederland terugkwamen, wilden we heel graag een au pair aan ons gezin toevoegen zodat we wat extra hulp in huis hadden, vooral omdat ik op dat moment zwanger was. Het idee kwam dus van onze nanny in Kenia.
Amanda: Hebben jullie [and your au pair] de au pair via Nina.care ontmoet of hadden jullie al connecties via bijvoorbeeld [through] Au Pair World?
Collins: We hebben eerst Au Pair World gedaan. We hadden een vriendin die ook in Kenia was. Ze was Nederlands en ze was terug naar Nederland aan het verhuizen en ze wilde ook een au pair. Het was dus eigenlijk door het gesprek [with her] dat we ons realiseerden dat we dat ook konden doen. We spraken met haar over de procedure en zij begeleidde ons bij het aanmaken van een Au Pair World account. We hebben een aantal gesprekken met au pairs gevoerd en toen zei ze ‘Hé, er is [the] Nina.care bureau dat je helpt met het proces, je weet wel, de aanvraagprocedure’. Toen hebben we contact opgenomen met Nina.care en gezegd: ‘Hé luister, we hebben al iemand gevonden.
Hoe hebben jullie je au pair gekozen?
Am: En was het moeilijk om een goede match te vinden? Hadden jullie bepaalde dingen waar jullie naar op zoek waren?
C: Ja, we zochten naar bepaalde dingen. Een van de dingen die we zochten was waarden. Iemand die ruimdenkend was, maar ook geschoold in de zin van, je leest boeken met de kinderen en leert ze misschien meer dingen die wij over het hoofd konden zien. We wilden ook iemand uit Kenia omdat we [speaking] Swahili aan de kinderen willen leren. Omdat het voor ons ook belangrijk is. Dus zo vonden we een perfecte match.
Hoe heb je de verwachtingen en huisregels gemanaged?
Am: Hadden jullie bepaalde verwachtingen van een au pair of bepaalde huisregels die jullie samen doorliepen, of [was it] keken jullie het eerst even aan?
A: Ik denk dat het voor ons heel gemakkelijk was omdat we elkaar al persoonlijk hebben ontmoet in Kenia en hebben gesproken over de verwachtingen. Ik vond ook dat de tools die Nina.care biedt erg handig zijn. Je moet een schema invullen zodat je kunt afspreken, zoals: ‘Oké, je brengt de kinderen naar de crèche of naar school, je gaat deze en deze avond koken,’ dat soort dingen. Ik denk niet dat we een heel streng gezin zijn, maar we hebben wel…” Afra pauzeerde. “Ik denk dat de Nederlandse cultuur heel direct is, dus we hebben wel een gesprek gehad over [not taking] dat het niet persoonlijk is als we je directe feedback geven, want in andere culturen kan dat heel confronterend overkomen. Dus ja, we hadden het gevoel dat we Ruby moesten vertellen dat feedback niet iets is dat je persoonlijk hoeft op te vatten, het is alleen maar om het proces beter te laten verlopen.
Wat zijn de grootste voordelen van een au pair?
Am: Ja, dat hoor ik vaak van gastgezinnen. Wat zijn volgens jullie, nu jullie een au pair hebben, de grootste voordelen? Je zei al dat je daardoor meer tijd met je kinderen kon doorbrengen, maar heb je nog andere dingen die je zo leuk vindt aan het hebben van een au pair?
C: Ja, veel dingen. Veel goede dingen. Een daarvan is dat [that] het ons meer ruimte en tijd geeft, weet je, op dit moment ben ik druk vanwege werk en productief zijn, maar tegelijkertijd weet ik daarna dat er een schema is waarin ik tijd met de kinderen kan doorbrengen voordat ze naar bed gaan of in het weekend. Dus het geeft ons ruimte.
Voor [Ruby] mij persoonlijk was het een gemakkelijke match. Ze deelt een aantal culturele dingen en [the] dezelfde grappen, dezelfde taal. Het is ook alsof je een vriend in huis hebt met wie je kunt praten, communiceren en je niet opgelaten voelen. En het is niet zo dat je jezelf veel hoeft uit te leggen, dus dat maakte het eigenlijk wat gemakkelijker. Ook denk ik dat ik met de kinderen het gevoel heb dat ik iemand heb [they] waar je altijd terecht kunt als je er niet bent, of zelfs als ze slecht tegen ons zijn of zo. Dus zo makkelijk is het, het neemt gewoon wat druk weg maar tegelijkertijd krijg je er ook wat vrienden bij.
A: Ruby [is] heeft ook veel contact met andere au pairs in deze regio. Het is dus altijd gemakkelijk om een speelkameraadje voor Kas te vinden omdat ze andere au pairs gewoon een berichtje kan sturen met: ‘wie heeft er zin in een speel afspraak’. Zo heeft Kas via Ruby en haar au pair netwerk al heel wat kinderen in de regio leren kennen.
Was het voor jullie kinderen moeilijk om aan een au pair te wennen?
Am: Wat leuk, aan die optie had ik niet eens aan gedacht! Had je het gevoel dat het moeilijk was, vooral voor Kas, om te wennen aan Ruby in de buurt?
C: Nee. Nou, het was niet moeilijk, maar ook het feit dat we Ruby al in Kenia hadden ontmoet, maakte het wat gemakkelijker, want zelfs toen we terugreisden, reisden we met Ruby terug. Dus we gingen er een beetje makkelijk in, weet je. Maar ik denk niet dat het moeilijk was. Ik bedoel, in het begin misschien, zoals ‘Wat gebeurt hier’, maar ik denk dat toen hij eraan gewend raakte…” Hij pauzeerde. “Maar het zijn ook kinderen, dus ze pikken het heel snel op en dan realiseren ze zich, oké deze persoon gaat hier een tijdje zijn. En soms zijn er zelfs momenten dat Ruby op vakantie is of iets dergelijks [and Kas] heeft zoiets van ‘Waarom ben je op vakantie.'” We lachen allemaal. “Omdat ze terugkwam en Kas zoiets had van: ‘Ga niet weer op vakantie, oké!’ Dus… er is een band en, nou ja, ze is nu een deel van de familie.
A: Ja, het wordt moeilijk als ze [Ruby] weg moet!
Am: Ja, daar wilde ik net naar vragen, want het is natuurlijk maximaal twaalf maanden. Zijn jullie daar nerveus over? Denk je dat je een nieuwe au pair zou willen?
A: Ik denk dat we gezegd hebben dat we een au pair wilden om ons door de eerste maanden met een nieuwe baby heen te helpen. Ik denk niet dat het makkelijk zou zijn om een au pair te vinden die ook bij ons gezin past. En sinds Kas naar school gaat, denk ik… dat we niet zoveel hulp meer nodig hebben en we zijn voorlopig nog niet op zoek naar een andere au pair.
C: Ja, ik denk dat ik zou zeggen dat het nog steeds in discussie is. We moeten het nog uitzoeken, want het is ook moeilijk om een persoon te hebben die je leuk vindt, want de volgende persoon moet je altijd vergelijken. En… dat kan een beetje ingewikkeld worden, maar ja het is in discussie. We moeten het uitzoeken.”
Wat zijn de grootste uitdagingen van een au pair?
Am: Oké, en wat zijn volgens jullie de grootste uitdagingen die je tot nu toe bent tegengekomen? Is er iets waarmee jullie worstelen? Ik weet bijvoorbeeld dat veel gastgezinnen het moeilijk vinden om een evenwicht te vinden tussen hun privacy en de tijd die ze samen met de au pair doorbrengen. Ervaren jullie dat ook?
A: Nee, nee. Nee, want ik vind het ook leuk om met jou om te gaan [Ruby] als vriendin.
C: Nee, dat vinden we niet moeilijk. Ik denk dat we soms samen optrekken als het ’s avonds is om tv-programma’s te kijken. Ik bedoel, ze gaan over een maand samen naar een concert, dus ik denk niet dat we grote uitdagingen ervaren. Om eerlijk te zijn is het gewoon die ene extra persoon waar je op moet letten. Dat is het enige extra… Als [the au pair] Ruby een andere taal zou spreken misschien wel, maar dat vinden we juist leuk, dus we moedigen haar aan om verschillende talen te spreken tegen de kinderen, zodat ze ook zo opgroeien.
A: Ja, het enige dat me te binnen schiet is dat we onze logeerkamer hebben moeten opgeven omdat Ruby die gebruikt. Dus we hebben nu geen logeerkamer, wat het lastiger maakt voor mijn vader die ver weg woont om op bezoek te komen, maar dat is iets wat makkelijk opgelost kan worden. Maar ik denk dat er over het algemeen geen grote uitdagingen zijn.
Am: Hoe zou je zeggen dat jullie grenzen communiceren in huis? Jij bent misschien directer als Nederlander, maar hoe gaan jullie daar samen mee om?
A: Ja, als er een probleem is, gaan we gewoon zitten en praten we erover,” zei Afra. “Maar ja, ik kan me niet herinneren dat we ooit echt grenzen hebben moeten stellen. En Ruby vraagt het meestal gewoon als ze wat vrienden wil uitnodigen of iets dat misschien lawaai maakt of zo. Ze vraagt het altijd. We vinden het eigenlijk wel leuk om mensen op bezoek te hebben. Ik vind het wel leuk om een druk huis te hebben, dus dat is wel cool.
Am: Leuk, dus je hebt best wel een open communicatie.
C: Ja, het is heel open communicatie. Ik denk dat vanaf het begin toen we het interview deden, dat het hele punt was: iemand proberen te vinden die begrijpt dat je makkelijk moet kunnen communiceren en niet bang moet zijn. Verschillende culturen hebben een verschillende [ways] manier met hoe ze met dingen omgaan, maar ik denk dat het belangrijk was om iemand te vinden die begrijpt dat dit de Nederlandse cultuur is, want Afra is Nederlands, maar ik ben ook Keniaans, dus ik heb ook een andere cultuur. En daartussen hebben we natuurlijk wat verschillen, maar het is een kwestie van luisteren. Sommige dingen neem je niet persoonlijk omdat het niet is wat je denkt dat het is. Maar ook als iets echt sterk en persoonlijk is, dan moet je een hand uitsteken en zeggen: “Luister, dit gaat te ver,” of: “Ik vind dit niet leuk, ik waardeer dit niet,” en dan bespreken we hoe we dit kunnen oplossen en hoe we verder kunnen.
Hoe reageerde jullie omgeving op het feit dat jullie een au pair hadden?
Am: Hoe reageerde jullie omgeving op het feit dat jullie een au pair hadden? Hebben jullie andere vrienden die ook een au pair hebben of was het in het begin een beetje een taboe?
A: Ik denk dat een au pair altijd als heel chique wordt gezien, toch? Ik denk dat een au pair altijd gezien wordt als iets voor superrijke mensen, maar voor ons waren de kosten ongeveer gelijk aan een dag kinderopvang voor hen, dus ik denk dat het niet alleen iets is voor superrijke mensen. Het is ook voor normale gezinnen om wat extra hulp in huis te hebben.
C: Ja, ik denk dat het over het algemeen, als je terugkomt op [to] in de Nederlandse cultuur, zo is: ‘Waarom zou je extra geld uitgeven aan deze persoon?’ Maar voor ons was het meer zo, dat we ons realiseerden toen we tijd doorbrachten in Kenia. [that] We hadden wat hulp nodig, vooral als we een nieuwe baby krijgen en net weer terug zijn in de Nederlandse gemeenschap. Dus ik denk niet dat het meer een schok is, maar het was meer van: “Oké, waarom doe je dit?” “Laat het me uitleggen” en dan begrijpen ze het. Maar sommigen vinden het geweldig. Ik bedoel, ze komen, ze ontmoeten Ruby en soms hebben sommigen zelfs zoiets van, “Hé, ik kom langs maar ik ben niet bang want ik wil de kinderen meenemen, want Ruby is in de buurt om met de kinderen te spelen.” En op die manier is het makkelijk. Dus ik denk niet dat er veel schok is. De meeste van onze vrienden… Ik denk eigenlijk dat geen enkele van onze vrienden een au pair heeft.
eA: We kennen twee andere koppels die ook een au pair hebben en ik denk dat het voor hen ook een positieve ervaring is geweest. Ik denk vooral als je kinderen hebt die ver uit elkaar liggen in leeftijd. De behoeften van Kas zijn nu heel anders dan die van Melle. Het is dus fijn om een au pair te hebben die extra handen in huis heeft om voor Kas te zorgen, hem ’s ochtends klaar te maken en ik kan me op Mella concentreren terwijl Ruby zich op Kas concentreert of andersom.
We laten ze ook een paar dagen per week naar de crèche gaan, maar minder dan anders. Ja, kinderopvang is erg duur, vooral als je net boven dat inkomen zit waarbij je subsidie krijgt van de overheid. Het is best makkelijk om een au pair financieel rond te krijgen. Maar ik denk dat de keuze echt afhangt van of je iemand zoveel in huis wilt hebben. En ik denk dat wij dat heel fijn vinden. We vinden het fijn om een extra persoon in huis te hebben die de kinderen nieuwe dingen kan leren en die ons kan helpen. Sommige mensen willen dat misschien niet omdat ze het, zoals je al zei, een inbreuk op hun privacy kunnen vinden.
Zou je au pairs aan anderen aanbevelen?
C: Ja. Maar nogmaals, het hangt ervan af wie de mensen zijn en of ze het moeilijk hebben. Er zijn mensen aan wie ik het zeker zou kunnen aanraden als ik weet dat ze het moeilijk hebben. Zoals, ja, [tell them] dit is zeker een andere optie voor jou. Sommige mensen lopen gewoon vast omdat een van de vereisten de extra kamer is, dus sommige mensen hebben dat niet. Dat kan een beetje ingewikkeld worden. Maar zeker, soms denk ik dat als je iemand bent die veel kinderen heeft en je moet ook wat tijd nemen om te werken en zo, dan denk ik dat dit de juiste optie is.
Waarom heb je voor Nina.care gekozen?
C: Onze vriendin Pamela, zij heeft jullie bij ons aanbevolen.
A: Ik denk dat het de visumaanvraag veel gemakkelijker maakt. We wilden niet uitzoeken hoe we dat moesten doen.
C: Ik bedoel, omdat ik ook uit Kenia kom, kan ik begrijpen hoe inspannend het proces is. En dat wilden we niet meemaken, dus we hadden zoiets van oké, ‘Wat is het?’ en [Pamela] zei: ‘Ja, maar Nina.care doet alles voor je.’ Wij hadden zoiets van: ‘Ja! We willen ons er geen zorgen over maken, hier, ga doen wat je moet doen.'” Collins was zeer te spreken over het feit dat ze zich niet bezig hoefden te houden met de bureaucratie die gepaard kan gaan met het alleen regelen van de praktische zaken van een au pair.
A: En we hoorden dat Nina.care taallessen en mogelijkheden organiseert, wat ons een heel goed idee leek om Ruby te helpen haar weg te vinden hier in Nederland, wat vrienden te maken, weet je.
Al met al heeft Afra’s familie een geweldige match gevonden met Ruby, die in hun gezin past en de ouders de broodnodige steun en gemoedsrust biedt terwijl ze zich aanpassen aan het leven in Nederland en wennen aan het leven met twee kleine kinderen.