Ruby is au pair bij een gezin in Haarlem, een kleine stad tussen de snelle drukte van Amsterdam en de rustige Nederlandse kust. Als onderdeel van haar au pair taken zorgt ze voor de twee kinderen van haar gastgezin: hun peuter Kas en hun nieuwe baby Melle. Onze marketingverantwoordelijke Amanda heeft met haar gesproken over haar ervaringen als au pair in Nederland. Ruby’s au pair avontuur begon zoals zovele andere: met de behoefte aan verandering.
Waarom heb je ervoor gekozen au pair te worden?
Amanda: Waarom heb je ervoor gekozen au pair te worden?
Ruby: Ik wilde een tussenjaar nemen omdat ik me realiseerde dat ik de middelbare school had afgemaakt, meteen naar de universiteit ging en daarna meteen ging werken. Dus ik had op geen enkel moment in mijn leven echt een pauze genomen. Dus ik was nogal overweldigd door het werken en ik had zoiets van, “Oké, ik heb wat tijd nodig, een adempauze, een tussenjaar. Dus ik zocht naar verschillende manieren waarop iemand een pauze kan nemen en ik wilde dit graag in een ander land doen.
Toen heb ik wat onderzoek gedaan naar au pair zijn, verschillende landen en opties bekeken, en ja, Nederland was best een goede optie omdat het visumproces niet zwaar was omdat het een bureau is dat het voor je moet aanvragen. Dus ik denk dat ik zo voor Nederland gekozen heb.
A: Leuk! Kende je al iemand die als au pair naar Nederland was gegaan?
R: Ja, niet persoonlijk, maar vooral op sociale media. Er waren veel Kenianen die au pair content op sociale media zetten en over het proces en zo praten. Dus ik heb gewoon meer informatie van hen gekregen.
Was het moeilijk om een gastgezin te vinden?
A: En was het moeilijk voor je om een gastgezin te vinden?
R: Niet echt. Ik had gewoon een profiel op Au Pair World. Toen heb ik de filters geplaatst die ik wilde, voor de tijd om te beginnen en dat soort dingen.Toen ja, was het niet zo moeilijk omdat ik drie gezinnen heb benaderd en een paar reacties heb gekregen en zij [her current host family] waren een van mijn vele opties. [laughter] Ja. Misschien binnen een maand of zo, ja.
Hoe ziet een normale dag als au pair eruit?
A: Dat is eigenlijk heel snel! Leuk om te horen. Hoe ziet een normale dag als au pair er voor jullie uit? Of is elke dag anders?
R: Mijn dagen zijn een beetje anders, afhankelijk van of Kas wel of niet op de peuterspeelzaal is en Melle ook. Een typische maandag is dus Kas klaarmaken voor de peuterspeelzaal. Hem ontbijt geven, aankleden en dat soort dingen. Nadat hij weg is, is het alleen nog maar de was doen en een beetje opruimen. Dan heb ik veel vrije tijd tot ongeveer 15:00 uur. Dan kan ik spullen voor het avondeten halen en het eten klaarmaken.
Dus op maandag, woensdag en vrijdag is er een gat van 12 uur ’s middags tot ’s avonds waar ik veel vrije tijd heb. En op dinsdag en donderdag gaan [Kas] de kinderen niet naar de kinderopvang. We brengen dan dus veel tijd samen door, zoeken cafeetjes op om andere au pairs te ontmoeten, houden hem bezig zodat hij zich niet super verveelt.
A: En hoe besteed je je vrije tijd dan op de maandagen, woensdagen en vrijdagen tussendoor?
R: De eerste paar maanden volgde ik Nederlandse lessen, dus daar concentreerde ik me op. Daarna ben ik ook Duitse lessen gaan volgen. Mijn vrije tijd besteed ik dus vooral aan de taalcursussen en aan lezen. Soms ga ik gewoon naar het park om te chillen chillen, of naar musea en lekker rondlopen. [It’s] Gewoon een balans tussen proberen wat tijd te vinden om uit te rusten en ook graag op ontdekkingstocht gaan. Soms rust ik uit en dan herinner ik me dat ik nog een paar maanden te gaan heb. Laat ik iets gaan zien! Dus ja, gewoon een balans.
Hoe is het om als au pair vrienden te maken?
A: Heb je het gevoel dat de vrienden die je maakt en die ook au pair zijn, ook vrije tijd hebben of niet?
R: Ja, het is altijd moeilijk om iemand te vinden met wie je precies hetzelfde schema hebt. In het weekend is bijna iedereen vrij. Dus dat is makkelijk. Maar doordeweeks hebben mensen andere schema’s. Dus als je één of twee vrienden hebt gevonden die hetzelfde schema hebben, blijf je bij hen en heb je voor altijd vrienden gemaakt, want als iemand zijn kinderen op dinsdag heeft en jij hebt ook kinderen op dinsdag, dan ja. Dus het is gewoon de mensen vinden die bijna hetzelfde schema hebben, ja.
A: Was het moeilijk voor je om vrienden te maken of andere vrienden te vinden?
R: Nee, dat was best makkelijk, vooral omdat ik in Nederland aankwam en er binnen 2 weken een welkomsttraining was. Dus dat was heel leuk – om mensen te ontmoeten via Nina.care evenementen en apps. Ik heb het gevoel dat het de eerste keer moeilijk was omdat je een overweldigende hoeveelheid mensen ontmoet. Je legt contacten maar je weet niet welke echt blijven of verder gaan dan “Hoi, hoe gaat het?”. In het begin was het moeilijk, maar ik denk dat WhatsApp-groepen de belangrijkste bron zijn geweest om vrienden te maken, zoals de au pair chats en zo. Zoals iemand die zegt: “Hoi, ik ben in Haarlem. Heb je zin om koffie te gaan drinken?” Dus de eerste twee of drie maanden was het een beetje moeilijk. Het is altijd moeilijk om nieuwe mensen te vinden op een nieuwe plek. Maar daarna werd het veel makkelijker.
A: En heb je het gevoel dat je vooral vrienden maakt met mensen die bijvoorbeeld ook uit Kenia komen? Of heb je een heel internationale vriendengroep.
R: Ik heb een mix van beide, ik heb meestal verschillende vriendengroepen, dus ik heb een vriendengroep met Keniaanse meisjes. Het is makkelijk om contact te maken met mensen uit je eigen land als je over dingen praat. Maar ik heb ook vrienden uit Zuid-Afrika, Australië, de Filippijnen, dus ook via [Nina .care’s] evenementen en via de au pair chats, heb ik een mix van alles kunnen hebben, omdat ik dacht dat als ik alleen een groep Keniaanse vrienden zou hebben, ik mezelf een beetje zou isoleren van de volledige ervaring van het au pair zijn.
Heb je cultuurschokken ervaren?
A: Ja, maar ik kan me ook voorstellen dat het fijn is omdat je echt met elkaar kunt omgaan. Heb je cultuurschokken ervaren toen je hier kwam? Ik weet het niet, misschien het weer bijvoorbeeld.
R: Het weer is behoorlijk verschrikkelijk [laughter] ja, en mensen blijven maar praten over Nederlandse directheid? En ik heb zoiets van: “Oké, zo diep is het niet.” Zoals, ja, zo erg is het niet. Het zijn gewoon mensen die hun mening geven. Ik denk niet dat het zo erg is als het wordt voorgesteld. Maar ja, niet echt veel cultuurschokken. Het enige dat ik wel had: dat mensen brood eten als lunch [Afra’s]! [laughter] Ja. Het is ook gewoon het verschil in eten, maar ik zit bij een half Keniaanse familie, dus dat is niet echt een probleem.
Hoe is jouw ervaring met kinderopvang?
A: En had je al veel ervaring in de kinderverzorging voordat je au pair werd?
R: Ja, in de Keniaanse cultuur zijn mensen meestal erg betrokken bij kinderen, als je kinderen in de familie hebt. Mijn zus heeft een kind. Dus ik was echt betrokken bij de zorg voor haar vanaf het moment dat ze een baby was. En soms paste ik ook op voor mijn buren. En mijn grootouders in Kenia hadden een school, dus ik had ervaring met het helpen met de kinderen. Dus ik heb het gevoel dat ik mijn hele leven altijd in de buurt ben geweest van kinderen. In Kenia is er altijd wel een kind om voor te zorgen in de familie of zo.
A: Je hebt dus al heel wat ervaring. Wat is volgens jou je favoriete activiteit om te doen, zoals met Kas misschien?
R: Ik denk dat mijn favoriete activiteit met Kas gewoon het verkennen van verschillende plaatsen is, zoals gewoon met hem in de bus naar de stad gaan en rondlopen. En hij krijgt nieuwe dingen te zien. Ik vind het een leuke bezigheid omdat ik naar zijn mening over dingen kan luisteren en gewoon kan begrijpen hoe hij over dingen denkt. Het is echt schattig om te zien hoe onschuldig en letterlijk ze alles nemen. Dus ik denk dat zijn favoriete bezigheid ook in de bus is, omdat hij dan echt enthousiast raakt en hij ook de OV-kaart wil gebruiken om in en uit te checken, hoewel dat een eeuwigheid duurt. Maar de buschauffeurs laten hem gewoon zijn gang gaan, maar ik denk dat gewoon naar nieuwe plaatsen gaan met hem echt leuk is en hij geniet er ook van.
A: Ja, ik denk dat de bus altijd leuk is met kinderen. En vond je het in het begin moeilijk om een band op te bouwen met de kinderen of met het gastgezin? Of viel het best mee?
R: Ik denk dat het best makkelijk was omdat we elkaar al in Kenia hadden ontmoet en ik ook al een paar keer met de kinderen had opgetrokken. Dus ik was geen onbekend persoon, maar de eerste paar maanden was het denk ik een beetje moeilijk voor Kas, omdat kinderen soms natuurlijk liever hun ouders hebben en dan heb je zoiets van: “Oké, wat moet ik doen zodat ze geen nee zeggen als ik iets met ze wil doen.”
Maar ik heb het gevoel dat nadat ik eraan gewend ben geraakt en meer activiteiten met ze heb gedaan, ik heb ontdekt dat bijvoorbeeld [Kas] FOMO heel goed werkt. Als hij iets niet met je wil doen en jij zegt: “Oh wow, ik vind dit echt leuk”, dan zegt hij: “Wat is dat?”. Dus als je eenmaal gewend bent aan de kinderen en verschillende manieren hebt geleerd om met ze om te gaan, worden ze vanzelf warm voor je. Je moet ze gewoon wat tijd geven.
Hoe ging je om met heimwee?
A: Was je ooit eerder in het buitenland geweest of was dit de eerste keer?
R: Ik was er wel geweest, maar alleen voor korte periodes. Ik was niet langer dan een maand gebleven. Dus dit wordt de langste periode dat ik weg ben uit Kenia en van mijn familie.
A: Ja, superlang! Heb je ooit met heimwee geworsteld?
R: Ja, dat heb ik. Meestal, als ik me zo voelde, sprak ik er gewoon met hen over en ik besteedde ook veel tijd aan praten met mijn familie en zo. Na een tijdje werd het routine. Alsof ik weet dat ik om 18.00 uur met mijn zus ga praten. s Ochtends ga ik met mijn broer praten. Dus toen dat schema er eenmaal was, werd het een stuk gemakkelijker.
A: Heb je tips voor andere au pairs die heimwee hebben?
R: Ik denk dat het ook goed is om vrienden te hebben uit je eigen land, en zelfs overal vandaan. Het is goed om deze dingen met je vrienden te bespreken, een gemeenschap van mensen te hebben. Ik heb het gevoel dat wat het meeste heimwee veroorzaakt, het gevoel is dat je geïsoleerd bent of dat je niemand hebt, dus als je eenmaal een gemeenschap hebt opgebouwd, als je eenmaal vrienden hebt, wees dan open over hoe je je voelt, want wat je ook voelt of wat je ook denkt dat je alleen doormaakt, waarschijnlijk voelt iemand anders hetzelfde.
Iemand anders is ziek thuis en dat soort dingen. Het is dus goed dat we sociale media hebben om te communiceren – doe je best om te communiceren met je vrienden, je familie, vertel ze hoe je je voelt en bouw ook je eigen gemeenschap hier op. Dan zal het gemakkelijker zijn om mensen hier te hebben en zul je je niet zo geïsoleerd en eenzaam voelen.
Hoe is het om met een ander gezin in Nederland te wonen?
A: Ja, dat is een goed advies. En spreek je voornamelijk Engels met de kinderen of ook Swahili?
R: Meestal Engels, maar soms ook Swahili omdat, ja, gewoon een mix van beide, want we hebben de slechte gewoonte in Swahili dat we ook veel Swahili mengen met Engels, zelfs met Engels, zelfs in Kenia. Dus soms een mix van beide.
A: En was het moeilijk voor je om te wennen aan het samenwonen met een ander gezin en om in hun routine te komen?
R: Het was niet zo moeilijk. Ik had nog niet eerder bij andere mensen gewoond die geen familie van me waren, maar het was niet zo moeilijk omdat ze me mijn eigen ruimte gaven en mijn eigen tijd om aan het schema te wennen, zodat ik niet binnenkwam en te horen kreeg dat dit was wat je moest doen. Dus het was helemaal niet moeilijk. En ik had ook mijn eigen privacy en ruimte om dingen te doen. Dus dat is wel goed, ja.
A: Ja, dat is belangrijk. En wat vond je tot nu toe het leukste aan het wonen in Nederland?
R: Ik denk dat systemen werken zoals zelfs fietsen op deze fietspaden. Als de bus op dit tijdstip komt, dan komt hij op dat tijdstip, zelfs als er een kleine vertraging is. Het leven werkt gewoon soepel. Systemen werken. Het is gemakkelijker. Het is niet chaotisch, het is rustig, alsof er een soort gemoedsrust heerst op een plek waar systemen werken. Ja, want ik kom uit een “derde wereldland”. [laughter]
A: Dat kan ik me voorstellen. Nederland is in die zin waarschijnlijk heel efficiënt.
R: Ja, heel efficiënt.
A: Leuk. En weet je al wat je wilt gaan doen als je au pair jaar voorbij is? Wil je terug of zei je dat je ook wat Duits ging leren?
R: Ja, ik ben van plan om naar Duitsland te kijken als optie voor mijn studie en hun programma voor sociaal werk. Dus ik ga Duitse lessen volgen en mijn examens doen, wat ik zo leuk vond om naar Duitsland te kijken als optie. Want ik dacht dat ik daarna naar Kenia zou willen. Maar ik heb het gevoel dat ik nog niet klaar ben met het avontuur.
A: Wat heeft je het meest verrast toen je naar Nederland kwam?
R: Ik heb het gevoel dat mensen nog steeds in staat zijn om dingen te doen, zelfs met het vreselijke weer. Het kan nog zo hard regenen en je ziet nog steeds iemand als, “Oh, ja, we gaan samen afspreken.” En dan denk ik, wat bedoel je met afspreken? Blijf gewoon thuis!
Maar ja, mensen passen zich aan het weer aan en het leven gaat door. Zo van, het gaat niet een beetje stoppen omdat het hard regent. Trek je regenbroek en regenjas aan en ga naar een café om je vrienden te ontmoeten. En ik denk ook de mate van planning die mensen in hun dagelijks leven stoppen, zoals het hebben van een agenda, zoals het plannen van een afspraak met je familie over drie weken. In Kenia is dat niet zo gepland. Je vriend kan komen en zeggen: “Oké, ik ben er. Laten we koffie drinken.” Maar ik denk niet dat je dat in Nederland kunt doen. Net als hoe georganiseerd mensen zijn met hun dagelijkse planning.
Zou je het au pair programma aan anderen aanbevelen?
A: Zou je het au pair programma aan andere mensen aanbevelen?
R: Ja, eigenlijk wel. Ten eerste, als je van kinderen houdt en een tussenjaar of iets dergelijks overweegt, denk ik dat het geweldig is om te doen. Ik zou het waarschijnlijk op elk moment aanraden, laten we zeggen als je net voor de universiteit zit of erna, het is een goede manier om een nieuwe cultuur te ervaren zonder de last van het moeten zoeken naar een huis of het denken aan een financiële last. Je hoeft dat allemaal niet te doen om een nieuwe cultuur te ervaren. Dus ik heb het gevoel dat het een hele leuke manier is om nieuwe mensen te ontmoeten, ja. Dus ik zou het zeker aanraden.
A: En kende je Nina.care via je gast gezin of had je het zelf al gevonden?
R: Ik kende het al van TikTok en mensen hadden het op TikTok over het hele proces. Dus toen ze Nina.care noemden, had ik zoiets van “Oh ja, ik heb al veel mensen Nina.care zien gebruiken.” Eigenlijk had ik het profiel van Au Pair World en Nina.care. Dus ja, ik was me net aan het oriënteren op Nina.care. Toen heb ik contact met ze opgenomen [the host family] op Au Pair World.
A: En hoe combineer je je sociale leven met het au pair leven?
R: Ik denk dat het gewoon met het schema te maken heeft. Het is makkelijk op die manier. Maar ook op dinsdag of donderdag als ik het kind heb en au pair moet zijn. Soms kan ik me wel vervelen, maar dan combineer ik het door andere mensen te ontmoeten – ik kan een kopje koffie drinken en hij heeft het ook naar zijn zin met een ander kind. Of in het weekend ben ik vrij. Dus in die tijd kan ik andere dingen doen, dus ik denk dat gewoon plannen op basis van mijn schema daarbij heel goed heeft geholpen.
Maak je als au pair veel reizen?
A: Heb je al veel reizen gemaakt in het weekend?
R: Ja, ja, best wel. Ik denk wel bijna om het weekend. Ik ben overal te vinden. Omdat ik de NS weekendkaart heb gekregen. Dus we maken een heleboel uitstapjes. Soms hebben mijn vrienden en ik niets specifieks te doen in een stad, maar dan hebben we zoiets van, oké, dan gaan we gewoon wat rondlopen, wat eten of zo. Dus ja, dat heb ik gedaan, en in de zomer ben ik ook een week naar Spanje geweest en twee keer naar België.
A: Wat is je favoriete stad in Nederland?
R: Ik denk dat ik Utrecht leuk vind. Het is echt leuk omdat het een mix is van modern en historisch.
A: Leuk! En dan mijn laatste vraag: heb je nog een bucketlist met dingen die je wilt doen of plaatsen die je wilt bezoeken voordat je jaar voorbij is?
R: Ja, dat wil ik wel. Ik wil naar Maastricht omdat het echt ver is. Ik weet het niet. Ik heb er nooit aan gedacht om zo ver te gaan, maar ik wil er gewoon heen. Ik wil ook naar het Eye Museum. En gewoon de kleine steden bezoeken waar ik nog nooit aan heb gedacht om naartoe te gaan, zoals Breda. Waarschijnlijk spreek ik deze namen verkeerd uit, maar je begrijpt wat ik bedoel? Ja, ik wil de meeste steden [check] bezoeken. Al is het maar een klein dagje heen en terug. Want ik ben alleen naar de grote steden geweest waar iedereen is geweest, dus de kleinere plaatsen, ja.
Ruby’s au pair ervaring in Nederland is waarschijnlijk het meest ideaal! Ze heeft een geweldige relatie met haar gastgezin, heeft veel vrienden gemaakt en reist vaak. Haar gezin lijkt een ideale match die haar veel vrijheid en mogelijkheden biedt om het beste uit haar jaar in Nederland te halen!